Obszary o szczególnych wartościach ochronnych (HCV; ang. High Conservation Values) to strefy i przestrzenie fizyczne posiadające szczególne wartości ochronne lub są potrzebne do istnienia i utrzymania szczególnych wartości ochronnych. Obszary ten nie musi oznaczać powierzchni zalesionej, w domyśle oznacza powierzchnie zalesione oraz wszelkie inne obszary (łąki, uprawy, itp.) będące pod zarządem danej jednostki gospodarowania.

/na podstawie Krajowych Ram Szczególnych Wartości Ochronnych dla Polski/

Dokument Krajowe Ramy Szczególnych Wartości Ochronnych dla Polski (zwane dalej Ramami HCV), został opracowany przez Grupę Opracowującą Standard i Techniczną Grupę Roboczą. Posiadacze certyfikatu FSC i jednostki certyfikujące są zobowiązani korzystać z niniejszych Ram HCV do oceny zgodności z wymaganiami Zasady 9. Dokument ten zawiera wytyczne dla Organizacji, dotyczące wdrażania wskaźników ujętych w Przejściowym Standardzie Odpowiedzialnej Gospodarki Leśnej FSC dla Polski, który jest dostosowaniem treści definicji HCV do polskich warunków przyrodniczych i prawnych.

Krajowe Ramy HCV zawierają wytyczne dotyczace poszczególnych kategorii HCV w zakresie:

• identyfikacji HCV i wyznaczania obszarów o szczególnych wartościach ochronnych i oceny stanu HCV oraz ewentualnych zagrożeń dla tych wartości,
• strategii zarządzania HCV,
• monitorowania stanu HCV

Identyfikacja obszarów HCV, dokonywana zgodnie z ww. Krajowymi Ramami HCV uwzględnia następujące szczególne wartości ochronne:

1.HCV 1 – Różnorodność gatunkowa. Koncentracja różnorodności biologicznej z uwzględnieniem gatunków endemicznych oraz gatunków rzadkich i zagrożonych, która jest znacząca na poziomie globalnym, regionalnym lub krajowym. W tym:

HCV 1.1 - obszary chronione

HCV 1.2 - ostoje gatunków rzadkich i zagrożonych

HCV 1.3 - ostoje gatunków endemicznych

2.HCV 2 – Ekosystemy i mozaiki na poziomie krajobrazu. Nienaruszone krajobrazy leśne oraz ekosystemy i mozaiki ekosystemów występujące na poziomie krajobrazu, które są znaczące na poziomie globalnym, regionalnym lub krajowym, które dodatkowo zawierają zdolne do przeżycia populacje większości naturalnie występujących gatunków, z ich naturalnym wzorem rozmieszczenia i zagęszczenia. W tym:

HCV 2.1 - kompleksy leśne odgrywające znaczącą rolę w krajobrazie, w skali krajowej, makroregionalnej lub globalnej W tym:

3.HCV 3 – Ekosystemy i siedliska. Rzadkie lub zagrożone ekosystemy, siedliska lub ostoje. W tym:

HCV 3.1. - ekosystemy skrajnie rzadkie i ginące

HCV 3.2. - ekosystemy rzadkie i zagrożone w skali Europy

4.HCV 4 – Kluczowe usługi ekosystemów. Podstawowe usługi ekosystemów w sytuacjach kluczowych, włączając w to ochronę zlewni wodnych i kontrolę erozji wrażliwych gleb i zboczy. W tym:

HCV 4.1. - obszary wodochronne

HCV 4.2. - lasy glebochronne

HCV 4.3. - kluczowe usługi ekosystemowe

5.HCV 5 – Potrzeby społeczności lokalnych. Miejsca i zasoby o fundamentalnym znaczeniu dla zaspokojenia podstawowych potrzeb społeczności lokalnych lub ludności rdzennej (w zakresie środków do życia, odżywiania, wody) zidentyfikowane poprzez zaangażowanie tych społeczności. W tym:

HCV 5.1. – potrzeby społeczności

6.HCV 6 – Wartości kulturowe. Miejsca, zasoby, siedliska i krajobrazy o globalnym lub krajowym znaczeniu kulturowym, archeologicznym lub historycznym i/lub kluczowym znaczeniu kulturowym, ekologicznym, ekonomicznym lub religijnym/uświęconym dla tradycyjnej kultury lokalnych społeczności lub ludności rdzennej, zidentyfikowane poprzez zaangażowanie tych społeczności lub ludności rdzennej. W tym:

HCV 6.1. – kulturowe, archeologiczne czy historyczne

HCV 6.2 – wartości kulturowe społeczności lokalnych

Obszary szczególnych wartości ochronnych wyznaczone przez Nadleśnictwo Gdańsk w ramach procedury wznawiania certyfikatu FSC zostały przedstawione w formie map dostępnych poniżej.